Kerinduan:

Hilang sudah punca gembira, tak perlu bertahun tahun lama hanya sekelip mata, bagai hilang segala galanya. Aku sudah tewas. Tidak tahu lagi kemana ingin ku tuju. Balik ku tak bersebab. Pergi ku tak berpunca. Betapa kosongnya hidup tanpa kasih sayang. Sekuat mana pun aku berdiri, segagah mana pun aku berlari. Cinta ku kosong. Hati ku kosong. Jiwaku kosong. Kehidupan hanya kehidupan. Untuk aku berjalan pergi dan berjalan pulang. Merindui setiap sesuatu yang pernah aku kecapi yang tak mungkin milik aku lagi.

kerinduan.

1 tulisan tambahan:

Dhani said...

innalillah...

salam takziah buat seluruh keluarga.

 
 
Copyright © Metafora Post Modernisme
Blogger Theme by BloggerThemes Design by Diovo.com